Precies honderd jaar geleden schreef T.S. Eliot het revolutionaire gedicht The Waste Land, waarin hij een uitzichtloze wereld schetst. Een wereld die ten onder gaat.
Nu, in 2022 zitten we weer volop in de crisis. Kenmerkend voor deze crisis is volgens Marco Gerris (choreograaf ISH Dance Collective) en Candida Thompson (artistiek leider Amsterdam Sinfonietta) een gebrek aan verbinding, met jezelf, met de ander en met de wereld om ons heen. Hoe blijven we boven water als gevoelens van eenzaamheid en leegte ons naar de bodem trekken? Vanuit de diepte is de enige weg weer omhoog. Want in een oneindige cyclus begint alles altijd weer opnieuw. In de voorstelling Het Barre Land van Amsterdam Sinfonietta en ISH Dance Collective ervaart het publiek het universele thema van teloorgang en herleving.
Drie dansers van ISH, drie acrobaten van Bencha Theater en de strijkers van Amsterdam Sinfonietta vinden elkaar en bewegen vanuit de donkerte naar het licht. De performers lopen – letterlijk – tegen de muur, vallen ten onder, en krabbelen weer op. Het muziekstuk “Lexolalia Descenticum” van de Iraanse componist Farokhzad Layegh was de inspiratie voor deze voorstelling. Het stuk dat opent met de authentieke stem van T.S. Eliot, loopt als een rode draad door de voorstelling. Daarnaast klinken er werken van Igor Stravinsky, Alban Berg, Fazil Say, Valentyn Silvestrov en Rik Ronner. Het Barre Land zet alle zintuigen weer op scherp met explosieve strijkersmuziek, acrobatische dans, mysterieuze visuals en onverwachte wendingen.
Candida Thompson: “Door het verbinden van dans, klassieke muziek, theater en licht bieden we het publiek een unieke totaalervaring.”
Marco Gerris : “Al zijn er maar een paar mensen uit het publiek die het gevoel van disconnectie en verbinding aan den lijve ervaren tijdens de voorstelling, dan hebben wij ons doel bereikt.”
“Een adembenemende trip”
– Het Parool
“Het Barre Land prikkelt de zintuigen en stemt tot nadenken“
– De Nieuwe Muze
